سلام دوست عزیز امیدوارم طعتیلات خوش گذشته باشد میدانید به چه فکر میکردم?

به اینکه ما آیا در زندگی دوست خوب داریم یا نه آیا دوستهایی که داریم فقط روی منفعت هست یا مسائل دیگر?

اصلن شما کسی را به عنوان دوست در زندگی میپذیرید چه قدر از دوستهای شما دوستهای واقعی اند/ جواب این پرسشها را هرکسی به نوبه خودش میداند.

حتمن کسانی را دیدید وقتی میروند سراغ خلاف برای اینکه خودشان را تبرئه کنند میگویند رفیق ناباب ما را به این سمت کشاند.

من خودم خیلی این حرف را قبول ندارم به نظر من همه ما دارای عقل و شعوریم اگه به آینده بد خلاف فکر کنیم دیگر سراغش نمیرویم.

راستش را بخواهید فکرم به این مشغول بود که آیا ما که میگیم خدا خالق ماست میتواند دوست ما هم باشد.

بگذارید حرف دلم را بگم بعضی وقتها دل کندن از دنیا برای بعضی از ما سخته

میان اینکه آیا دوستهای دنیوی ما تا آخر با ما هستند دچار تردیدیم  یا نه بعضی وقتها من به خودم میگم اگر خدا دوست ما باشه از همه این دوستها بهتر است.

اما این فقط یک شعار است ما وقتی چند نفر میشیم به تفریح میریم میگیم بگذار خوش باشیم آره خوش باشیم اما این خوشی برای چند لحظه است

بقیه اش چی اما اگه نخواهم شعار بدهم این برای همه ما واضح است آن موقعی که فقط فقط دوست ما خدا بوده به خیلی جاها رسیدیم

در زندگی امروز ما که چالشهای زیادی را دارد یک چیز همه ما را دلگرم میکنه حتي دوستیهای امروز ما به یک مشکل کوچکی به هم می خورد

بله آن هم دوستی با خدا نمیدانم آیا منظورم را رساندم یا نه خواستم بگم که اگر از یک دوستی دلگیر شدید ناراحت نباشید

بیاییم با خدا دوست باشیم که همه آنچه که بخواهیم تضمین است البطه از دوستی اولیای خدا هم نباید غافل بود که یک راه مهم دوستی خدا دوستی با اولیای اوست

در پایان حدیثی از حضرت زهرا عَلَیها السلام را تقدیم میکنیم.

 

حظرت زهرا عَلَیها السلام
فرمود: همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و رستگارى ها در دوستى علىّ (علیه السلام) در زمان حیات و پس از رحلتش خواهدبود

منبع www.yaserhosein.blogfa.com