چیزی که عوض دارد گله ندارد.
سلام .
حکایت ما آدمها حکایت جالبیست.
گاهی به این ضرب المثل خیلی فکر میکنم.
«چیزی که عوض دارد گله ندارد».
شده حکایت برخی آدمها که راحت با عملشان دنبال نتیجه ای متفاوت میگردند.
دیشب قصه ی آوای باران تمام شد.
درسته که باران به پدرش رسید.
اما میگن عاقبت شر به خودش برمیگردد.
برخی فکر میکنند اگر در زندگی این و آن دخالتی کنند
به خودشان ضرری نمیرسد.
در حالی که با یک ورق زدن ساده در زندگی اینها متوجه برخی ناملایماتشان میشوی.
البته من خودم خوشحال نمیشم. و فکر هم میکنم جای خوشحالی هم ندارد.
اما روزگار همین است. ظلم کنی ظلم میبینی.
من دیدم آدمهایی که فکر میکنن دنیا به نفع آنهاست.
یعنی با ناحق کردن حقی اتفاقی برایشان نمیافتد.
اما .......
بگذریم. .... من از همه ی آنانی که ممکن است
تا به حال موجب رنجش آنها شده ام نیز حلالیت میطلبم.
خصوصاً از پدر و مادرم و آنهایی که من را با هر نام و نشانی میشناسند.
دوستان برای این پست هم نظرات نیازی به تأیید ندارد.
مجله ی شخصی مهدی ضیایی فر.