حال و هوا

سلام,

جامعه از انسانهای متفاوتی تشکیل شده است.

آدمهایی که هر یک در جامعه نقشی دارند.

آدمهایی که هر کدام بنا بر مهارت خود ادعایی دارند.

یکی کارگر است؛ میگوید من مثلاً بنا هستم.

یکی معلم است؛ میگوید: من تخصصم کار با بچه هاست.

یکی میگوید: شغلم پرستاریست و من به شغلم واردم.

یکی دیگر طلبه است؛ او هم میگوید: من کارم مربوط به دین مردم است.

و ......

حال به نظر شما چه چیزی برای این اشخاص اعتبار محکمی دارد؟

فنشان, یا شخصیت و وقار, یا درکشان از مسایل موجود؟

هر کدام اعتباری ويژه دارد.

فنشان چون اگر تخصصی باشد افراد پیرامونشان بهتر به نتیجه میرسند.

مثلاً کارگری که بنای خوبی باشد

جایی که کار میکند صاحب خانه از دستش راضی بوده:

پولی که به عنوان دست مزد میدهد با اشتیاق کامل است.

همچنین اگر کسی با تحصیلات بالا سر کار مهمی باشد؛

اگر شخصیتش متین و سنگین باشد دیگران چه دشمنش باشند چه دوست؛

از او مجبورند که تعریف کنند.

و کسی که مثلاً معلم است میگوید: من کارم با بچه هاست؛

او اگر فقط معلم نباشد و یک مشاور برای دانش آموزش باشد

دانش آموز فقط او را معلم ندانسته؛

بلکه میگوید: او مثل پدر یا مادر من است.

حال تصور کنید کسی بیاید و ادعا کند من سر و کارم با فلان قشر است؛

وقتی با یک مسئله کوچکی از سوی یک فرد از اون قشر مواجه بشود

بگوید: من دوباره به تور اینا خوردم مثلاً

طوری وانمود کند که این افراد افراد مریضی هستند.

حال به نظر شما اگر هر یک از افراد جامعه ما نسبت به شغلشان 

مهارت کافی را داشته؛ ولی اگر دارای فهم مناسب از جامعه نباشند آن وقت چه مشکلاتی پیش میآید.